HISTORIA KOŁA

Lubelskie owarzystwo Myśliwskie jest najstarszym kołem lubelskim i należy do najstarszych kół łowieckich w Polsce .

Zarejestrowane zostało przez 20 członków założycieli dnia 23 października 1925 roku w starostwie lubelskim.

CZŁONKAMI – ZAŁOŻYCIELAMI BYLI:

dr. Czesław Czerwiński, dr Euzebiusz Rachwalski, Henryk Bertram, Ludwik Bissenik, Antoni Bulzacki, Witold Czarnecki, Maurycy Garwoliński, Felicjan Jackowski, Stanisław Jasiński, Antoni Miller, Józef Modrzewski, Franciszek Papieski, Leon Radliński, Wiktor Rożański, Sławomir Rubaszkiewicz, Kazimierz Wachowicz, Ignacy Wysocki oraz koledzy; Jeger – właściciel sklepu z manufakturą przy Krakowskim Przedmieściu, Fryman – prowadził skład i sklep broni myśliwskiej, Mieczysław Hatys – właściciel składu broni myśliwskiej przy Krakowskim Przedmieściu 44.

Pierwszym prezesem Towarzystwa został wybrany kol. Fryman, następnie drugim był kol. dr. Cz. Czerwiński i trzecim, przed II wojną światową kol. L. Radliński.

Po II wojnie światowej Lubelskie Towarzystwo Myśliwskie powołane zostało do życia dnia 15 września 1945 roku przez 18 członków, a mianowicie: Witolda Czarneckiego, Mieczysława Hatysa, Stanisława Korczyńskiego, Zygmunta Kozłowskiego, Feliksa Makarewicza, Ludwika Łączyńskiego, Andrzeja Modrzewskiego, Euzebiusza Rachwalskiego, Leona Radlińskiego, Wacława Responda, Antoniego Salnickiego, Janusza Stelińskiego, Edwarda Szrota, Józefa Tomickiego, Kazimierza Wachowicza i Tadeusza Witkowskiego.

Towarzystwo wpisano do rejestru Lubelskiego Urzędu Wojewódzkiego po numerem 20 w dniu 6 grudnia 1945 roku.

DO PIERWSZEGO POWOJENNEGO ZARZĄDU WYBRANO:

Janusz Stelińskiego – prezesa (zdjecie), Stanisława Junke – viceprezesa, Witolda Czarneckiego – sekretarza i łowczych; Mieczysława Hatysa, Antoniego Stolnickiego, Józefa omickiego.

W następnych kadencjach prezesami Zarządu byli: Leon Radliński, Edward Michałowski oraz Józef Stawecki, który przewodniczył Zarządowi w latach 1956 – 1980 (zdjęcie)

Po opublikowaniu w 1952 roku dekretu o prawie łowieckim, na zebraniu myśliwych w dniu 27.06.1953 roku rozwiązano Lubelskie owarzystwo Myśliwskie i powołano Koło Myśliwskie nr 9.

Na walnym zebraniu w dniu 25.07.1953 roku myśliwi postanowili używać złożonej nazwy Koła „Lubelskie owarzystwo Myśliwskie Koło nr 9” Mimo to do 1957 roku używano nazwy „Koło Myśliwskie nr 9 w Lublinie”.

Ponownie wrócono do nazwy Lubelskie owarzystwo Myśliwskie Koło nr 9 w Lublinie w 1957 roku.

OD 1956 ROKU W SKŁAD ZARZĄDU KOŁA WCHODZILI :

GOSPODARKA ŁOWIECKA

Koło gospodarkę łowiecką prowadzi w czterech obwodach :

• obwód 116 (poprzednio 26) o powierzchni 6.400 ha położony jest w zachodniej części Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego – Nadleśnictwo Lubartów. Jeziora, rozległe łąki nad kanałem Wieprz – Krzna, niewielkie lasy i podmokłe zarośla tworzą dobre warunki naturalne dla ptactwa wodnego. Występują tu również w niewielkich ilościach kuropatwy i bażanty. Swoje siedlisko mają tu dziki, a na leśnych polanach i łąkach często spotyka się sarny a czasem przechodniego jelenia.
• obwód 164 (poprzednio 41) o powierzchni 7.100 ha położony jest w rejonie Płaskowyżu Nałęczowskiego – Nadleśnictwo Świdnik. Falisty krajobraz, żyzne gleby lessowe, uprawiane tu rośliny oraz poprzecinana licznymi rowami i podmokła dolina Ciemięgi z trzcinami, pokrzywami, olchami tworzą dobre warunki do rozwoju sarny polnej, zająca oraz ptactwa łownego; jak bażanty, kuropatwy i grzywacze. W stawach koło Garbowa i Ożarowa występują również dzikie kaczki.
• obwody 81 , 82 (poprzednio 69 i 70) o powierzchni łącznej 11.590 ha położone są na Równinie Parczewskiej – Nadleśnictwo Radzyń Podlaski . eren jest krajobrazowo urozmaicony. Sporo tu niewielkich kompleksów leśnych, trochę stawów i małych jezior. Żyją tu liczne gatunki ptactwa łownego jak kaczki, bażanty, kuropatwy. Ostatnio pojawiły się niewielkie ilości przepiórek. Często na obszar obwodu, z sąsiednich dużych kompleksów leśnych przychodzą dziki i jelenie.

Umowa dzierżawy z roku 1949

W działalności łowieckiej Koło zawsze dużą waga przykładało do poprawy stanu zwierzyny w dzierżawionych obwodach.

W okresie międzywojennym kilkudziesięcioletni członek owarzystwa Stanisław Sulczyński, właściciel dóbr gospodarujący w Celejowie, co roku zakupywał na Węgrzech po 10 kompletów ( 30 sztuk) zajęcy i wypuszczał je do obwodów, co poprawiało tusze i kondycje ich potomstwa po skrzyżowaniu z miejscowymi zającami.

Po uzyskaniu ubogich w zwierzynę obwodów w 1954 roku Koło przystąpiło energicznie do łowieckiego ich zagospodarowania.

W latach 1955 – 1956 do czterech obwodów wpuszczano systematycznie zające kupowane za własne pieniądze od innych kół.

Jako pierwsze koło na Lubelszczyźnie w 1960 roku rozpoczęło wolierową hodowle bażantów. Od 1963 roku stan bażantów był na tyle dobry, że zaczęto organizować polowania zbiorowe. W 1974 roku Koło własnymi siłami, dużym nakładem pracy społecznej i własnych pieniędzy zbudowało woliernię, w której przez kilkanaście lat hodowano corocznie ponad tysiąc bażantów. Zasilały one wszystkie łowiska Koła oraz odstępowane były innym kołom.

WIELKOŚĆ POZYSKANIA ZWIERZYNY W DZIERŻAWIONYCH OBWODACH:

CZŁONKOWIE

Aktualnie /na dzień 31 marca 2004 roku/ Koło zrzesza 50 członków macierzystych i 3 niemacierzystych. Uprawnienia selekcjonerskie posiada 26 członków.

W okresie miedzywojennym do Lubelskiego owarzystwa Myśliwskiego należeli ludzie zamożni i polowali w nim właściciele ziemscy, kupcy, urzędnicy państwowi, adwokaci i lekarze. Wraz ze zmianą poglądów na rolę łowiectwa i myślistwa w gospodarce i w społeczeństwie demokratyzował się też skład członków Koła. Do składu członków dołączali rolnicy mieszkający w obwodach łowieckich, rzemieślnicy i wykwalifikowani robotnicy. Przeważającą liczbę członków owarzystwa stanowili głównie lekarze, prawnicy i nauczyciele. Sporą grupę stanowili pracownicy naukowi lubelskich uczelni oraz pracownicy administracji państwowej.

Aktualnie skład społeczny i zawodowy członków Towarzystwa jest bardzo zróżnicowany. Reprezentowane są wszystkie warstwy zawodowe, zawsze panuje koleżeńska atmosfera na polowaniach i w gospodarce łowieckiej.

CZŁONKOWIE LUBELSKIEGO OWARZYSTWA MYŚLIWSKIEGO AKTYWNIE UCZESTNICZYLI W ŻYCIU ORGANIZACJI ŁOWIECKIEJ.

Na pierwszym, zorganizowanym po II wojnie światowej walnym zgromadzeniu Polskiego Związku Łowieckiego, które odbyło się 3.11.1945 roku, prezesem został wybrany kol. Janusz Steliński.

Kol. Leon Radliński był łowczym wojewódzkim natomiast Kol. Zygmunt Kozłowski był zastępcą prezesa Wojewódzkiej Rady Łowieckiej, a później zastępcą prezesa Zarządu Wojewódzkiego PZŁ.

Koledzy Andrzej Modrzewski i Leopold Policha byli po II wojnie światowej współorganizatorami Wojewódzkiego Sądu Łowieckiego a kol. Leopold Policha był wieloletnim prezesem tego sądu. Koledzy Julian Langwiński i Zygmunt Pyzikowski byli przewodniczącymi kompletu orzekającego Wojewódzkiego Sądu Łowieckiego, a członkami tego sądu byli koledzy; Eugeniusz Dziurzyński, Jerzy Leszczyński, Jan Sontag i Wojciech Ziemski.

Sędzią Sądu Głównego i Wojewódzkiego Sądu Łowieckiego a później Okręgowym Rzecznikiem Dyscyplinarnym był Zdzisław Bartnik. Kol. Zdzisław Bartnik wraz z Eugeniuszem Dziurzyńskim byli aktywnymi członkami Komisji Szkoleniowej.

Kol. Jan Sontag organizator strzelnictwa myśliwskiego, był członkiem Komisji Strzeleckiej i Komisji Etyki, radycji i Zwyczajów Łowieckich Naczelnej Rady Łowieckiej, a także członkiem Komisji Szkoleniowej i Komisji Strzeleckiej przy Wojewódzkiej Radzie Łowieckiej oraz wykładowcą i egzaminatorem na kursach dla kandydatów na myśliwych. Doskonały zawodnik, ośmiokrotnie zajmował pierwsze miejsce w mistrzostwach strzeleckich województwa lubelskiego.

Przez okres 18 lat kol. Lech Łuczaj był wojewódzkim rzecznikiem dyscyplinarnym przy Wojewódzkim Sądzie Łowieckim a później sędzią tego sądu.

Kol. Roman Dziedzic od 1993 roku jest członkiem Komisji Wystaw i rofeów Międzynarodowej Rady Łowieckiej, od 1983 roku jest członkiem Komisji rofeów i Wystaw NRŁ, od 1994 roku jest członkiem komisji: Ochrony rofeów, Szkoleniowej i Hodowli Zwierząt Łownych.

Kol. Karol Cichowski w latach 1990 – 2000 przewodniczył Zarządowi Wojewódzkiemu a obecnie przewodniczy Zarządowi Okręgu.

UHONOROWANI ZŁOMEM

W powojennej historii Koła, za zasługi dla łowiectwa, uhonorowani zostali Złomem – najwyższym odznaczeniem Polskiego Związku Łowieckiego – Koledzy :

MEDALE DLA KOŁA

W 1993 roku Lubelskie owarzystwo Myśliwskie wyróżnione zostało Złotym Medalem Zasługi Łowieckiej oraz Medalem Św. Huberta.

W 2001 roku Lubelskie Towarzystwo Myśliwskie uhonorowano Złomem najwyższym odznaczeniem łowieckim